Śmierć jest tematem nieprzyjemnym dla wszystkich osób, a w czasie pandemii jest go więcej wokół nas. Rozmowa o śmierci i przekazywanie trudnych informacji dzieciom, którym szczególnie ciężko zrozumieć umieranie i nieodwracaloność tego procesu, może stanowić dla dorosłych duże wyzwanie – zwłaszcza, kiedy sami jesteśmy w nieprzyjemnych emocjach, przeżywamy żałobę.
W marcu 2021 minie rok odkąd dotychczas znany nam przewidywalny (a przynajmniej pozornie) świat wywrócił porządek do góry nogami. Początek pandemii, próba odnalezienie się w nowej rzeczywistości, radzenie sobie z niepewnością w różnych kontekstach życia – wszystko to stało się dla nas nową normalnością. Sytuacja poniekąd zmusiła nas do tego, co psychoterapeuci Gestalt nazywają twórczym przystosowaniem tzn. do korzystania z dostępnych zasobów przy jednoczesnym uwzględnianiu ograniczeń. Innymi słowy, niemal każdy z nas musiał zadać sobie pytanie o to, w jaki sposób ma dalej funkcjonować w tej rzeczywistości i dostosować do tego nowe lub przynajmniej zmodyfikowane działania i zachowania. O tym, jak sobie radzić i jaką postawę przyjmujemy wobec wyzwań, pisałem na blogu w kwietniu (patrz link). Dziś chciałbym pochylić się nad tym, jak wspierać biznes w przechodzeniu przez kryzys z uwzględnieniem rozwoju kadry managerskiej.
Potrzeby emocjonalne są uniwersalne dla całej ludzkości, niezależnie od płci, narodowości, kultury, czy czasu, w którym przyszło nam żyć.
Od dłuższego czasu obserwuję w praktyce psychoterapeutycznej tendencję par do podejmowania coraz wcześniejszej decyzji o wspólnym zamieszkaniu. Z zaskoczeniem odkrywam, że najczęściej jest to nieprzemyślana idea, bywa, że naprędce podjęta w sytuacji jakiejś presji.
„- Czy twoja szklanka jest do połowy pusta, czy do połowy pełna? – zapytał kret.
– Chyba jestem wdzięczny, że w ogóle ją mam – odpowiedział chłopiec.”
Charlie Mackesy, „Chłopiec, kret, lis i koń”
Który rodzic nie był w takiej sytuacji, w której zastanawiał się o co chodzi jego dziecku? Dlaczego ostatnio często płacze, dlaczego często wpada w złość… Czasem przyglądając się rodzinie szerzej, można domyślić się, że powodem zmiany w funkcjonowaniu dziecka i występowaniu nagłych napadów złości, czy stanów smutku może być np. pojawienie się rodzeństwa, rozpoczęcie edukacji szkolnej, czy okresy napięcia rodziców wynikające z trudnej sytuacji w małżeństwie. Ostatnio mogło zdarzać się także, że trudna sytuacja związana z koronawirusem oraz długie przebywanie w izolacji mogło powodować nadmierne napięcie emocjonalne w rodzinach, a tym samym u dzieci.
Czy wydaje ci się czasem, że wszystko cię zawodzi – nie możesz polegać na świecie, na innych ludziach, nawet na swoim ciele? Każdy człowiek doświadcza takich momentów. Zapominamy jednak, że możemy zawsze polegać na siłach wewnętrznych, które wbudowane są w nasz układ nerwowy, a ich rozwijanie sprzyja wzmacnianiu rezyliencji.
